มองจุดใดให้เป็นจุดประกาย

           สิ่งใหนที่เรามองเห็นหากว่าเป็นจุดที่ดีเรามักจะชื่นชมยินดีกับจุดนั้นเพราะเป็นจุดที่อารมณ์ความรู้สึกบอกได้ว่า  พอใจ  ชอบใจ  แต่จุดใหนที่ไม่ดีมักจะถูกวัดว่าเราไม่ชอบ  ไม่ต้องการส่งเสริม  เป็นจุดที่ต่ำต้อยเสียเหลือเกิน...น่าเสียดายจริง ๆ...กับมุมมองอย่างนั้น...หากเรามี  concept  ว่า  จุดเด่นเราเสริม  จุดด้อยเราจะพัฒนา...ทุกอย่างจะง่ายในพริบตา  เพราะท่านเริ่มมีเป้าหมายร่วมกันแล้วว่าท่านจะสร้างให้เกิดขึ้น  สร้างในสิ่งที่ความคิด  ความสามารถที่เราจะพัฒนาได้  มีความมั่นใจอยู่เสมอว่าทุกคนจะมีวิธีการดำเนินการในสิ่งต่าง ๆ เป็นของตนเอง  แตกต่างกัน...แต่ไปถึงเป้าหมายเดียวกันได้...ขอเพียงท่านถามตัวเองว่า...รู้เป้าหมายชัดเจนหรือยัง....แล้วท่านคิดวิธีการของท่านซึ่งเป็นกลยุทธ์ที่ซ่อนอยู่ในตัวท่านออกหรือยัง...หากคิดได้...ท่านนำวิธีการมาใช้หรือยัง....หากท่านบอกว่าใช้อยู่เสมอ...ใช้อยู่เป็นประจำ...ท่านจะทำและคิดสร้างสรรค์อย่างมีความสุขที่สุด....เพราะท่านจะสามารถมองทุกสิ่งเป็นบวกและสร้างจุดประกายได้ตลอดเวลา.....เสมือนท่านมีสัมผัสรู้ที่รู้แจ้งเห็นจริง....สิ่งที่ท่านไม่ชอบท่านจะคิดเพื่อแก้ไขและพัฒนาให้สำเร็จได้ด้วยฝีมือของท่าน  จุดที่ดีอยู่แล้วท่านก็สามารถต่อยอดได้....ทำไมจึงทำได้สำเร็จทุกครั้ง...เพราะท่านเพ่งมองจุดที่เห็นอย่างพินิจพิเคราะห์.....มองแบบมุ่งมั่นว่าสามารถทำได้....จับหรือทำอะไรแบบไม่ปล่อย...ทำจนประสบผลสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนด....เป็นดวงไฟสว่างไปทั่ว...เป็นดวงไฟที่สวยสดงดงาม...เพราะเราช่วยกันจุดประกายไฟคนละดวงร่วมกันนั่นเอง.....อย่าดูถูกความสามารถของตนเอง......ขอเพียงให้เด็กเก่งเพียงครึ่งหนึ่งในความสามารถของท่าน.......สังคมต้องปรบมือให้ท่านดัง ๆ