หน้าเว็บ

วันจันทร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

1 ใจ 2 ดวง เป็นกำลังใจ

            คนพิเศษบางคนอาจจะมี 1 เดียวที่ยึดมั่นไว้ในใจ  แต่ถ้ามากกว่า 1 ก็ไม่น่าจะผิดใช่ไหมถ้าจับวางให้ถูกที่  และเหมาะสม  ให้เสมอกันในความจริงใจที่ให้  แต่ในความเข้าใจ  ทำใจ  ที่สื่อสารในมิตรสัมพันธ์เราจัดลงตัวได้ยาก  ขึ้นกับบุคคลแต่ละบุคคล  สำหรับข้าพเจ้าการให้เกียรติให้ทุกคนเสมอกัน  ต่างกันก็ตรงที่คนคนนี้เข้าใจว่าเขาเป็นแบบนี้  และอีกคนนี้ต้องเข้าอีกแบบนี้  เป็นการเข้าใจที่คิดว่าเข้าใจแบบเท่าเทียมกันเพราะคนเราไม่เหมือนแต่คล้ายกันจึงต้องให้การเข้าใจที่คล้ายกันมาก  ไม่ผิดไม่แตกต่างใช่ไหม...แต่คำตอบที่ได้รับก็คือ..เห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า...ตอบว่าไม่ใช่...เป็นการเข้าใจคนที่แตกต่างแบบคล้ายกันมากด้วยการเข้าใจที่ให้ใกล้เคียงกันมากนั่นเอง...เป็นธรรมที่สุดแล้วล่ะ..บนความแตกต่างที่ยังไงก็ไม่เหมือนกันแน่นอน...แม้ฝาแฝดก็ตาม...เพราะการเข้าใจที่ให้แบบใกล้เคียงไม่น่าจะผิด...ถ้าฉันเป็นคนตอบคำถามนี้เอง...เป็นธรรมและมั่นใจว่าทุกคนได้รับความเข้าใจที่เสมอกัน...ในมุมมองหนึ่งของปมชีวิตที่คิดได้ต่างและหลากหลายอย่างเหมาะสมและสวยงาม......ฝากสะท้อนในทุกมุมมองที่ต้องการสะท้อนเชิงบวกด้วยกัน

ว้าวุ่นใจที่ต้องเป็นระบบ

         กับการจะเปิดเทอมใหม่  กับการรับการประเมินรอบสามที่ยังไม่ถือว่าพร้อมเท่าที่ควร  กับกิจกรรมพิเศษที่ต้องกระทำหลายอย่าง  งานเรียนงานราชช่างมากมายจริงหนอ  แล้วจะเริ่มอันไหนก่อน  สับสนว้าวุ่น  แล้วจะเรียบร้อยสักอย่างไหมเนี่ย  ในความวุ่นวายที่ทำอะไรไม่ได้หรือทำได้ยาก  ทำให้เกิดข้อคิด  ถ้าเรามัวว้าวุ่นจะวุ่นไม่รู้จบอยู่อย่างนี้  ต้องเริ่มไหม่  เริ่มด้วยการจัดลำดับอย่างมีสติ  อะไรควรทำก่อนทำหลัง  รันโปรแกรมออกมาก่อนตามลำดับความเร่งด่วน  อบอุ่นใจที่คณะครูร่วมกันทำงานเป็นอย่างดี  เหนียวแน่น  มาทำงานกันเองโดยไม่มีปิดเทอมขณะที่เราไปศึกษาดูงาน ณ ต่างประเทศ  ต้องขอบคุณตรงความโชคดีตรงนี้  นี่แหละเป็นกำลังใจในการทำงานทั้งงานและเรียน  คงต้องฮึดให้สู้แล้วล่ะ  ทุกอย่างก็น่าจะผ่านไปด้วยดี  ด้วยความมุ่งมั่นในงานที่ต้องมีประสิทธิภาพ  การก้าวไปข้างหน้าที่คุณภาพทางการศึกษารออยู่  ถ้ามัวสับสนอยู่อย่างนี้ไม่เกิดผลสำเร็จแน่นอน  อยากบอกทุกคนท่ามกลางจิตใจข้าพเจ้าก็ยังอ่อนล้าอ่อนแรงนี้ว่า...สู้ต่อกันเถอะ  เมืองไทยแม้จะร้อน  ก็ขอให้ร้อนด้วยไฟแห่งความมานะพยายามที่จะมุ่งมั่นฟันฝ่าอุปสรรคแห่งวงจรการทำงานด้วยกัน....จงสู้และก้าวต่อไปร่วมกัน...กับผู้ใฝ่ในการทำงานอย่างไม่หยุดยั้ง...สักวันรางวัลชีวิตต้องมีมาสมดังใจท่านคิดอย่างแน่นอน...สู้ด้วยกันนะ.....หมู่เฮา....

วันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

จากนิวซีแลนด์

24 เมษายน - 8 พฤษภาคม 2554  ท่องภาษา ณ ประเทศนิวซีแลนด์  ไม่ง่ายเลยกับการฟังภาษาท้องถิ่น มีความเพี้ยนในสำเนียงค่อนข้างสูง  แต่ด้านการเรียนรู้ด้านภาษาดีมาก  ครูที่สอนจะพยายามและเอื้อต่อการให้เราได้เรียนรู้อย่างเข้าใจในภาษาระยะเวลาสั้น ๆ ทำให้เรากล้าที่จะพูดกับ Host เจ้าของที่พักเพื่อฝึกภาษาซึ่งเอื้อต่อการเรียนรู้ที่ดีมาก  ทำให้กล้าฟังกล้าโต้ตอบอย่างไม่เคอะเขิน  เพราะถ้าเขาฟังเราไม่เข้าใจเขาจะโทษที่ตัวเขาเองว่าทำไมฟังเราไม่เข้าใจ  จะตำหนิตัวเองมากกว่า  เราจะไม่ผิด ทำให้เรามั่นใจ  ยิ่งเราบอกว่าเราสามารถพูดอังกฤษได้น้อย  เขาจะพูดช้า ๆ กับเราสื่อสารด้วยคำง่าย ๆ เพื่อการเข้าใจที่สุด  การดูแลดีมาก  จะได้ภาษาไปในตัวและเรียนรู้ขนบธรรมเนียมไปด้วย  ถ้าเรามีความพยายามที่จะเรียนรู้และมีความกล้าเราก็จะมั่นใจและโต้ตอบภาษาได้ทันที  ดังนั้นการไปศึกษาดูงานต่างประเทศนอกจากจะรู้จักประเทศที่เราไปแล้วเราจะได้ความมั่นใจในด้านภาษากลับมาด้วย  มีคนไทยและชาติอื่น ๆ มาเรียนมากมาย  หากท่านใดสนใจจะไปฝึกภาษาโดยตรงหรือส่งบุตรหลานไปฝึกภาษาจะมีค่าใช้จ่ายในเบื้องต้นอยู่ที่  130,000  บาทต่อเดือนเพือ่การไปเรียนภาษาที่เมืองโอ๊คแลนด์  และ  1  เดือนถ้าเรามีความรู้ด้านภาษาอยู่บ้างแล้ว  จะคล่องแน่นอน เพราะคุณครูจะสอนจริงจังมาก  ระดับฝีมือ  ขอบคุณโอกาสจากการศึกษาระดับปริญญาโท  ปริญญาเอก  ทำให้ชีวิตมีคุณค่าดังที่หวังและจะนำมาประยุกต์ใช้ให้ดีที่สุด...กับด้านภาษาอังกฤษเพื่อพัฒนาตนเองของข้าพเจ้า......ประทับใจและภูมิใจอย่างที่สุด...แล้ว